خان‌محمدی عضو شورای روستای قلالو:
روستاییان نیاز به حمایت دارند، اما حمایت کننده‌ای نیست
مهدی خان‌محمدی، عضو شورای اسلامی روستای قلالو نیز در گفت‌وگو با «طارم نو» از مشکلات متعددی می‌گوید که متوجه روستا و روستاییان است. او به موضوع تامین آرد روستاییان اشاره می‌کند و با بیان اینکه، دولت باید هر شش ماه، یک کیسه آرد در اختیار هر یک از روستاییان برای تهیه نان مصرفی خود قرار دهد، اما از اردیبهشت سال گذشته تا اردیبهشت امسال، فقط یک کیسه به هر قلالویی داده شده و امسال هم با پیگیری‌های مکرری که انجام شد، بالاخره همین چند روز پیش ۱۰۰ کیسه آرد تحویل دادند، در حالی که باید بیش از دویست کیسه آرد به تعداد اهالی آن هم برای شش ماه آن‌ها می‌دادند، که ندادند.
او به مشکل فروش محصولات اهالی روستا اشاره کرده و می‌افزاید: کشاورزان این روستا با فروش نرفتن زیتون عملا در این یکی دو سال ضرر کرده‌اند. در حالی که سال گذشته قیمت خرید هر کیلو زیتون ۵۰ هزار تومان بود، امسال این قیمت به ۲۵ هزار تومان رسید؛ تازه همین هم خریدار ندارد و اگر مشتری هم پیدا شود متقاض خرید ۱۷ تا ۲۰ هزار تومان است که این یعنی هزینه تولید محصول هم به زیتون کار بر نمی‌گردد؛ چه برسد به اینکه بخواهد پس از یک سال تلاش، فایده‌ای هم ببرد.
این عضو شورای روستا، ادامه می‌دهد: البته مشکل فقط نخریدن زیتون نیست، عسل من ِ زنبوردار هم امسال در انبار مانده است و مشتری ندارد. در حالی که پول نقد می‌دهیم و برای تولید عسل شکر می‌خریم، اما امروز عسل زنبوداران قلالو روی دست‌شان مانده و در انبار است.
خان‌محمدی با بیان اینکه، حمایت کننده‌ای از کشاورز و تولید کننده روستایی وجود ندارد، می‌افزاید: این در حالی است که تعاونی زنبورداران که با هدف حمایت از تولید کننده ایجاد شده، امروز هر کیلو عسل را ۵۰ هزار تومان می‌خرد، در حالی که زنبوردار هر کیلو شکر را حدود ۳۰ هزار تومان خریداری می‌کند، چگونه عسل خودش را پس از یک سال تلاش ۵۰ هزار تومان بفروشد!
او با اشاره به وعده مسئولان برای گازرسانی به قلالو در سال ۱۳۹۷، تصریح می‌کند: براساس وعده‌ای که مسئولان دادند قرار بود پنج سال پیش به‌روستای ما گازرسانی شود، اما نه تنها خبری از این پروژه و عمل مسئولان به وعده‌هایشان نیست، بلکه با روند کار، بعید می‌دانم در دو سه سال آینده هم اتفاقی بیفتد و مردم این روستا و روستاهای هم‌جوار صاحب گاز شوند.
عضو شورای روستای قلالو، از دیگر مشکلات اهالی را ادعای منابع طبیعی نسبت به اراضی این روستا می‌داند که از چند نسل پیش تا کنون دارای نسخ بوده و در اختیار اهالی است و از اجدادشان به فرزندان، نوه‌ها و نتیجه‌های آنان رسیده، اما امروز منابع طبیعی مدعی حدود ۱۲ هکتار از این اراضی است و این مساله سبب بروز مشکلات زیادی برای روستاییان ایجاد کرده است.
خان‌محمدی، با تاکید بر مشکل آب آشامیدنی روستا ناشی از کم شدن آب چشمه به عنوان محل تامین آب شرب اهالی و همچنین مشکل منبع روستا، یادآور می‌شود: این مشکلات صرفا با کمک و خودیاری اهالی قابل حل نیست و به کمک بخشداری و فرمانداری نیز نیاز دارد تا حداقل اهالی این روستا از آب آشامیدنی مناسبی برخوردار باشند؛ نه اینکه امروز برای این مساله هم دچار مشکل باشیم.
او همچنین خاطرنشان می‌کند: واقعا اگر حامی و حمایت کننده‌ای داشتیم، امروز بسیاری از مشکلاتی که روستاییان دارند و محرومیتی که منطقه ما به آن دچار است، وجود نداشت. متاسفانه حمایت کننده‌ای نداریم، که اگر بود، هم مشکل آب آشامیدنی و گاز روستا و محصولات روی دست مانده کشاورزان و زنبورداران حل می‌شد و هم دیگر برای چند کیسه آرد، نیاز به ۱۰ بار مراجعه به فرمانداری و… نبود!
